Akupresura stóp - prosta droga do zdrowia

Autor: 
Małgorzata Beata Bodzek
AKUPRESURA.jpg

Metody stosowane w medycynie alternatywnej znane są od setek, a nawet tysięcy lat. Spotykamy na to dowody w wielu wykopaliskach. Inskrypcje z 2330 r. p.n.e. na grobowcu lekarzy w Ankhmahor w Egipcie ukazują sceny masowania stóp i są najwcześniejszymi zapisami stosowania akupresury, zwanej dzisiaj również refleksologią, czy refleksoterapią.
Terapie naturalne zawsze były i będą wykorzystywane dla dobra człowieka, wpływając na jego organizm pobudzająco, aktywizując procesy oczyszczania i samoleczenia. Powinny współistnieć z medycyną konwencjonalną, ponieważ ich cel wspólny i nadrzędny to pomoc osobom potrzebującym.
W czasach, gdy człowiek jeszcze stąpał boso, w sposób naturalny jego stopy, a przede wszystkim znajdujące się na nich receptory, były, w trakcie chodzenia po nierównościach terenu, aktywnie stymulowane. Obecnie, niemalże bezustannie chodzimy w obuwiu, często niezbyt dobrej jakości, więc sposób ten zanikł zupełnie. Nie jest to obojętne dla naszego zdrowia i samopoczucia, może być też przyczyną wielu chorób tzw. cywilizacyjnych.
Wpływ akupresury stóp na organizm jest wszechstronny. Masaż taki pobudza krążenie krwi, limfy i płynów ustrojowych, przez co przenoszona jest większa ilość substancji budulcowych, tlenu, hormonów, enzymów, przeciwciał odpornościowych. Pomaga pozbyć się zbędnych produktów przemiany materii oraz toksyn z organizmu, wzmacnia układ immunologiczny. Bardzo pożyteczne są masaże profilaktyczne, które zapobiegają blokadom i odkładaniu się substancji odpadowych. Jest to metoda uniwersalna, holistyczna, bardzo efektywna, stosowana jako wszechstronna pomoc w wielu problemach i dolegliwościach.
Terapeuta podczas zabiegu stosuje mocny ucisk na podeszwie i grzbiecie stopy w punktach zwanych receptorami. Istnieją dwie konwencje, które definiują słowo receptor. Według konwencji zachodniej receptory to określenie zakończeń włókien nerwowych lub inaczej wyspecjalizowanych komórek zmysłowych, odbierających ściśle określone bodźce zewnętrzne i przekazujące je w postaci impulsów do ośrodków nerwowych. W trakcie masażu poprawia się ukrwienie w konkretnym organie, dostarczane są składniki budulcowe do szybkiej regeneracji, jak również odprowadzane są substancje odpadowe.
Dobrze ukrwiony i odtoksyczniony organ regeneruje się sam – masaż pobudza organizm do procesów samoleczenia.
Według konwencji Wschodniej człowiek posiada w ciele wiele kanałów energetycznych tzw. meridianów, którymi rozprowadzana jest energia Chi. Choroby głównie są spowodowane zakłóceniami, blokadami na drodze przepływu tej życiowej energii. Masaż właściwych punktów na meridianach odblokowuje kanały i pobudza organizm do samoleczenia. Na tej wiedzy oparta jest również akupunktura i moksa. W akupunkturze lekarz nakłuwa ściśle określone receptory (po dokładnym zdiagnozowaniu pacjenta), natomiast w zabiegu moksowania punkty te są nagrzewane tzw. cygarem lub stożkiem, utworzonym z ziół, przeznaczonych do tego celu (Artemisia Moxa).
Dla doświadczonego terapeuty stopy mogą dokładnie zdać relacje ze stanu zdrowia pacjenta. Jeżeli któraś część ciała jest zainfekowana, przeciążona lub napięta, odpowiadające jej punkty są czułe na ucisk.
Często miejsce (receptor) odpowiadające choremu organowi jest drażliwe, bolesne i twarde, można również wykryć w nim (palpacyjnie) grudki kryształków, złogów, guzków, które, poprzez systematyczny masaż, terapeuta powinien zniwelować. Należy również zwrócić uwagę na miejsce występowania zgrubień czy innych zmian na skórze. Może to być wskazówką dotyczącą potencjalnych zaburzeń w organizmie.
Receptory można masować ręcznie lub mechanicznie za pomocą specjalistycznych przyrządów. Warunkiem wykonania dobrego masażu jest właściwa pozycja masującego i masowanego. Muszą siedzieć naprzeciw siebie, rozluźnieni, a stopa masowanego powinna spoczywać na kolanie terapeuty. Można również pacjenta położyć na łóżku zabiegowym, przykryć go w całości oprócz masowanej nogi. Pozycja ta sprzyja głębokiemu rozluźnieniu i wnosi dodatkowe, korzystne elementy do zabiegu.
Masaże można stosować niezależnie od wieku, począwszy od niemowlęcia, a kończąc na osobie w podeszłym wieku, w przypadku każdej dysfunkcji ciała i w przypadku każdego schorzenia, za wyjątkiem wymienionych poniżej. Znane są przypadki wyleczeń z chorób poważnych, przewlekłych, jak również z problemów mniejszej wagi (angina, grypa).
Podczas zabiegu zwykle terapeuta zachowuje następującą kolejność masowanych receptorów:
1. Układ wydalniczy – nerki, moczowód, pęcherz moczowy, cewka moczowa – pomagają usuwać z krwioobiegu zanieczyszczenia.
2. Układ nerwowy – głowa – usprawnienie pracy ośrodka sterującego wszystkimi narządami.
3. Układ trawienny – żołądek, jelita, wątroba, trzustka – narządy, w których zachodzi odtruwanie i przemiana materii. Od ich sprawnego działania zależy przygotowanie materiałów budulcowych dla każdego organu.
4. Układ limfatyczny – punkty limfatyczne – usprawniają rozkład substancji żużlowych i dostarczają substancji o działaniu obronnym (przeciwciała).
5. Chory organ – masowany jest receptor/receptory odpowiadające za problem danej osoby.
Każdy punkt refleksyjny powinien być masowany 3-5 minut (przy ostrych zakłóceniach do 15 min).
Masaże można wykonywać codziennie, aż do uzyskania pożądanego efektu.
Jak przy wielu terapiach, tak i w przypadku akupresury przed podjęciem decyzji o zastosowaniu zabiegów należy wykluczyć z nich osoby posiadające przeciwwskazania.
Są to:
nowotwory, obfite krwawienia (również miesiączkowe), podczas ciąży, uszkodzenia skóry w miejscu masażu, grzybice (do czasu wyleczenia).
Wiedząc o tym, że na naszych stopach istnieją receptory organów całego ciała, powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, jak ważna dla naszego zdrowia jest ich pielęgnacja.
Dbając o stopy możemy przy okazji poprawić ukrwienie wszystkich narządów, zapobiegając tym samym wielu problemom.
Poniżej kilka wskazówek:
• warto regularnie ćwiczyć mięśnie całych nóg,
• nie zakładać podczas siedzenia nogi na nogę,
• jak najczęściej nogi kłaść wysoko,
• panie powinny zapomnieć o wysokich obcasach,
• unikać wszelkich ucisków w rejonie nóg (skarpetki, podkolanówki ze ściągaczem),
• dieta bez tłuszczów zwierzęcych i soli,
• zwalczać otyłość,
• moczyć stopy w roztworze soli kuchennej oraz naprzemiennie w zimnej i ciepłej wodzie,
• jak najczęściej chodzić boso po nierównym terenie (piasek, kamienie, kasztany),
• do butów wkładać wkładki z wypustkami masującymi receptory.

Skuteczność akupresury stóp zależy od specyfiki danego organizmu i stopnia zaawansowania choroby, dlatego okres zdrowienia może przebiegać w różnym czasie. Na efekty nieraz trzeba czekać tygodnie, a czasem nawet miesiące, dlatego cierpliwość jest ważnym elementem terapii. Istotne znaczenie ma również częstotliwość wykonywania zabiegów i czas ich trwania.
Akupresurę można łączyć z leczeniem konwencjonalnym, w przypadku poważnych dolegliwości zaleca się stałą kontrolę lekarską.

Wydania: